vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kinderleed.
Mama,ik hoorde je wenen
in de donkere nacht.
Heel voorzichtig, op blote voetjes
bijna zwevend naar beneden,
treden lijken te kreunen,
terwijl ik bij iedere tred wacht!
Met gekromde schouders,zie ik je
als een schim in de donkerte staan.
Mama, waarom klinkt je stem
angstig en als een schorre
fluistering zo zacht?
Wacht je op mijn papa,
hier in de holst van de nacht!
Zal beslist komen nu hij weet,
dat jij op hem wacht.
Hoop maar dat hij niet weer
dronken zal zijn mama,
jou te zien lijden
doet mij toch zo'n pijn!
22-06-2010
www.droomster.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
22-06-2010
Geef uw waardering
Op basis van 13 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Nachtelijke UrenReacties op ‘Kinderleed.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!