Duizend vlindervleugelbogen

met wind
breng je het bladstil loof
tot suizelend bewegen

jouw stralen zon
lichten de schaduw op
en warmen donker leven

je ogen lachen
uit de diepte
van je open hart

de rode mond
vraagt zacht
of jij me kussen mag

ik heb je hand gepakt
wij zijn gaan lopen onder
duizend vlindervleugelbogen


wil melker
24/06/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl