in de stilte

in de stilte
van gevoel

tot in het duister
van verdriet
over doornen
ligt een lange weg te gaan
die de littekens beschrijft
in de diepte van pijn

denk dan
aan mij blijf dan ook bij me

want de morgen
brengt licht terug
in reizende zon

en woorden
zoeken hoop terug
na tranen

want liefde
is het ware verlangen
van het hart
het is zo

heel eenvoudig
te verstaan

het blijft altijd zo
te voelen