verloren
Ik heb niets meer in de hand
ik zie alles gebeuren
maar besef is er niet
ik zie enkel grauwe kleuren
de tijd staat even stil
ik kijk mezelf recht in de ogen
zie mezelf stil in een hoekje gekropen
heb ik mezelf zolang voorgelogen
ik herken me nauwelijks
net of iemand anders mijn lichaam is binnengeslopen
en ik enkel gapend sta toe te kijken
hoe mijn tranen langzaam mijn wangen aflopen
mijn ogen zien levenloos
de kleuren zijn eruit ontnomen
zit ik voor me uit te staren
hoe kon ik het zover laten komen
ik keer terug
neem mijn lichaam weer in beslag
voel tranen over mijn wangen
en voel alleen maar ontzag
zittend in een hoekje gekropen
sluipen gedachtes naar binnen
mijn hoofd zit vol
maar moet dit gevecht winnen
zittend in een hoekje gekropen
zoek ik de kracht om op te staan
en verder met mijn leven te gaan.
Ingezonden door
Geplaatst op
29-06-2010
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eetstoornis VerlorenReacties op ‘verloren ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!