Warmte

Een paar jaar geleden,
mijn gedachten die streden,
in eindeloze slapeloze nachten,
lag ik te wachten,
diep in mij voelde ik een verlangen,
het liet zich niet vangen,
dat gevoel,
had voor mij geen doel,
want hoe ik ook dacht,
nacht na nacht,
het kwam niet naar boven drijven,
tot ik begon met schrijven.

Na het loslaten van wat gedachten,
in die slapeloze nachten,
gewoon schrijven, niets zeggen,
kon ik er de vinger op leggen,
diep in mezelf verborgen,
zaten zoveel zorgen,
nooit uitgesproken,
dus diep ondergedoken,
weggestopt in een kist,
onbewust dat ik wist,
laat zitten, verboden toegang,
maar voor hoe lang?

Doorgedraaid was ik na enkele maanden,
sommigen die me "gek" waanden,
tot ik los ging laten,
daarna had ik in de gaten,
dat er zoveel te delen valt,
dat je zelf je leven vergalt,
als je alles laat zitten,
dus ga maar eens spitten,
eerst doet het ontzettend veel pijn,
maar later voelt het fijn.

Het is in die tijd dat ik warmte ontving,
gezeten in een kring,
het motto is, niets moet maar alles mag,
licht kwam en ik zag,
maar vooral voelde ik die warmte,
rust en kalmte,
daalde over me neer,
zo wilde ik meer,
Reiki, heet dit fenomeen,
iedere maand ga ik er heen,
om samen te delen,
om samen te helen,
om samen los te laten,
gelukkig zijn, niet haten,
soms doet het pijn,
maar het voelt vooral fijn.