De pijn uit het verleden.
Hoe moet ik zeggen hoe ik me nu voel?
Hoe moet ik me uiten? Ja wat is nou mijn doel?
Jij snapt hoe ik me voel, met alles wat ik je vertel.
Ja jij bent er voor me zelf als ik je ‘s nachts bel.
Pijn door het heden
Maar ook Pijn door het verleden.
Pijn die je niet ziet
Pijn door verdriet
Pijn van binnen maar ook van buiten.
Pijn die ik zelf niet durf te uiten..
Denken aan de dingen die je nog kunnen gebeuren.
En ja dan kan je wel zeggen; hou toch op met zeuren.
Maar nee, ik denk aan de toekomst, hoe die zal zijn.
Ik wil later denken; ja dit leven is fijn.
Allemaal shit mee gemaakt.
Maar jij snapt me en houd me van de straat.
De slechte gevoelens die worden minder, jij neemt ze van me af.
Vroeger was die pijn er nog; ooh wat voelde ik me laf.
Maar alles is anders, en ik begin opnieuw met mijn leven.
Oke, ja dat is ook wel weer overdreven. xD
Reacties op ‘De pijn uit het verleden.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!