vorige gedicht
vorige gedicht
emoties
nu lees ik gewoon een gedicht
opeens belemmert mijn zicht
een waas voor mijn ogen
een traan komt aangevlogen
even weet ik niet wat dit is
maar als ik me niet vergis
hoor ik een fluistering
het is een herinnering
in een flits
open die rits
van die rugzak
dan zit ik weer met dat pak
weggestopte herinneringen
soms zeer vervelende dingen
nu zal ik het toch maar toe laten
dan heb ik morgen in de gaten
dat het misschien loslaten is
laat ik hopen dat ik me niet vergis.
Reacties op ‘emoties’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!