vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn Traan
Mijn traan,
Ik voel ze gaan.
Ze vallen naar beneden,
Met de beste reden.
Woorden zijn te veel,
Het is te groot in z’n geheel.
Mijn tranen voel ik branden in mijn rode ogen,
Zouden ze nog verder naar beneden mogen?
Zouden de mensen die ik wil mij steunen?
Zou ik tegen ze aan kunnen leunen.
Moet ik me voor hun schamen?
Na al die ruzie`s die toenamen.
Te veel vragen om 1 traan,
Te weinig redenen om je te laten gaan
Reacties op ‘Mijn Traan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!