vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wachten op de lente
Wachten op de lente
Vergaan in het donker
De stilte vult mijn gedachten
Het verlangen groeit als een zaad
Dat opbloeit door de regen
De wolken vullen de hemel
Jouw tranen banen hun weg
Langzaam glijden ze
En zie, daar vallen zij op de aarde
Ze raken mij diep
Troostend
Reacties op ‘Wachten op de lente’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!