Depressief

Zo stil van binnen, als de duister van de nacht
Zoveel pijn, als je ook maar eventjes lacht
Dat enge gevoel van eenzaamheid
Met de gedachten dat je voor eeuwig pijn lijdt
Denken dat het nooit over zal gaan
En geloven dat er nooit iemand naast je zal staan
Dat gevoel, dat niemand anders kent
Dat gevoel, dat je laat geloven dat je anders bent
Nooit gedacht dat het jou zou gebeuren
Er is gewoon niets op de wereld wat jou nog op kan fleuren.