vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
dromen
Zijn hoofd is een zon.
Zijn ziel is een kind.
Zijn hart is van goud.
Zijn adem is wind.
Zakken vol steen, gruis draagt de wind.
Hij sjouwt door mijn droom.
En noemt mij zijn kind
Ingezonden door
Geplaatst op
05-08-2010
Over dit gedicht
Een vriend is gestorven en dat raakte mij, hij was als een vader voor mij die ik nooit heb gehad. daar om makker ik draag dit op aan jou.
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefde Papa VriendReacties op ‘dromen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!