Ongeboren
Ik leerde je kennen via de chat, er was een jongen die jij er toen af hebt gezet.
Ook al was ik nog jong en onervaren, jij bleef altijd met mij praten.
Echte vrienden werden wij, en na een poos kwamen er ook gevoelens bij.
Jij had echter al een mooie vriendin, maar zij had nooit geen zin.
Ik dacht dat ik er enkel maar van kon dromen, maar dan heb jij voor mij gekozen.
Maar toen..
Toen deden wij een test, de uitslag was niet al te best.
Even heel gelukkig, waren wij met zen 3, maar toen we achter bleven met zen 2, sterfde er een stukje met me mee.
Ik haat je, en ergens zit je eeuwig in men hart.
Men 1ste, niet men laatste, soms wou ik dat ik je vergat.
Reacties op ‘Ongeboren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!