vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zingt lengte in de dagen
jij bent de zon
je stralen dansen stofjes
ik wil sjansen met je
geuren op balkon
langs de gevel
val je zomaar binnen
belicht daar mensen
die ook jou beminnen
je oogt zo donker
in het wit van steen
je schaduw laat
me nooit alleen
ik hoor je ruisen
als de wind vlaagt
langs de huizen
jij bent mijn refrein
je zingt de lengte
in de dagen laat de
wolken regen dragen
naar het avondland
jij bent een
warme herinnering
ons afscheid duurt
een schemering
Reacties op ‘Zingt lengte in de dagen’
-
Ik vind dit gedicht klasse, omdat het verder kijkt dan je neus lang is en de zon een prachtig symbool is van zeer veel en niet gebonden aan religie of sekte U heeft een prachtige verbinding gemaakt van het grootse " dichter " naar de mensen toe
PETER RUITER - 18-04-2011 om 09:17