vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De wereld en wij.
Ik vraag me af of het leven een straf is of juist niet.
Zo veel ellende, maar we doen het elkaar aan.
Nooit is er iets goed genoeg, altijd moet er maar gestreden worden.
En nu is het te laat. Mensen krijgen spijt en weten wat er komen gaat.
Nu ineens willen ze hun fouten goed maken. Maar weetje, mensen geef je niet zomaar hun dierbaren terug
en je hoeft geen sorry te zeggen zonder het te menen. Nu zijn zij de gene die gestraft worden en terrecht.
Over een tijd zal iedereen, ook al is het al te laat, er nog steeds alles aandoen om zichzelf te redden
en egoistisch zijn, want ja, zo zit de mensheid in elkaar.
Reacties op ‘De wereld en wij.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!