De pianist wist meer dan beiden
De pianist wist meer dan beiden
Wij draaiden, dansten rond
Het spijt me dat ik op je tenen stond
Misschien had jij maar moeten leiden
De wereld was van ons, voor even
Door de muziek en ons stuntelig gedans
En door je schoonheid raakte ik in trance
En sindsdien wil ik dat herbeleven
Ik schild mij voor verliefdheid,
Juist voor gevallen van dit soort
Maar je lieflijkheid heeft me te pakken
Ik poog een laatste poging met ‘t woord
Een laaste maal zal ik je adem snakken
Ik zal alvast maar zeggen, dat het me spijt
Ingezonden door
Geplaatst op
03-09-2010
Over dit gedicht
Dit sonnet is heb ik naar aanleiding van een prachtig moment geschreven, in de kamer waren alleen de pianist, zij en ik. Wij dansten en de pianist speelde Claire de Lune. Heerlijk moment.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dans Liefde Sonnet VerliefdheidReacties op ‘De pianist wist meer dan beiden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!