1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

De pianist wist meer dan beiden

De pianist wist meer dan beiden
Wij draaiden, dansten rond
Het spijt me dat ik op je tenen stond
Misschien had jij maar moeten leiden

De wereld was van ons, voor even
Door de muziek en ons stuntelig gedans
En door je schoonheid raakte ik in trance
En sindsdien wil ik dat herbeleven

Ik schild mij voor verliefdheid,
Juist voor gevallen van dit soort
Maar je lieflijkheid heeft me te pakken
Ik poog een laatste poging met ‘t woord
Een laaste maal zal ik je adem snakken
Ik zal alvast maar zeggen, dat het me spijt

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Dit sonnet is heb ik naar aanleiding van een prachtig moment geschreven, in de kamer waren alleen de pianist, zij en ik. Wij dansten en de pianist speelde Claire de Lune. Heerlijk moment.

Geef uw waardering

Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dans Liefde Sonnet Verliefdheid

Reacties op ‘De pianist wist meer dan beiden’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

De pianist wist meer dan beiden