Die zomaar taartjes bakten

het blote wit krijgt
van de zomer kleur
en zweet in zonnebrand
zijn penetrante geur

het losse zand dat
zomaar taartjes bakte
is nu te droog om
alle vormen te bevatten

de zee rolt woord voor
woord en in de branding
spelen zinnen die nog
niemand heeft gehoord

strofen die zijn
opgeschuimd in zomerlicht
blijken in de koelte van de
schaduw nog geen echt gedicht


wil melker
04/09/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl