vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schemert al herinnering
je gezicht is dood
maar in de lijnen
schemert al herinnering
je warmte is verschoond
maar in je hand ontplooien zich
mijn tranen en jouw troost
je blik bracht leven daagde uit
om meer te geven keek en hielp
als anderen bleven steken
je stem klinkt door in onze woorden
we schrijven zinnen met jouw naam
het verhaal van leven neemt geen einde
beschrijft heel lief jouw waardevol bestaan
Ingezonden door
Geplaatst op
13-09-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Herinnering LiefdeReacties op ‘Schemert al herinnering’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!