wolkje
Een wolkje aan een strak blauwe lucht,
Daar zit een engeltje op te kijken, te lachen en te zingen.
Dat kleine engeltje, dat ben jij…
Je kijkt vanaf boven op ons neer, en lacht om je zussen die zitten op een schommel en gaan heen en weer.
Jij zingt samen met mij dat ene liedje,
‘’ afscheid nemen bestaat niet,
Ik ben wel weg maar verlaat je niet.
Mam je moet me geloven,
Al doet dat pijn.
Ik wil dat je me loslaat,
En dat je gewoon weer verder gaat.’’
Allebei lachen we om je zussen, maar met een traan omdat JIJ er niet bent.
Maar een ding kleine stoere Sven,
‘’Afscheid nemen bestaat niet’’,
en Wij voelen dat Jij er Wel bent.
Reacties op ‘wolkje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!