de natuur is hard

Levenloos lig je daar
Als oud vuil achtergelaten
wordt er aan je gesnuffeld
wordt er in je geprikt
En niemand denkt meer aan je schoonheid
Hoe je waaierend de diepste zeeën bevolkt
Je mooie kleuren fleuren de donkerte van de zee op
Zwevend beweeg jij je voort
Maar tegen het getij kun je niet altijd op
En daar lig je dan
Levenloos op het strand
Besnuffeld en vertrapt
Je naam, die heb je ook al niet mee
Dag kwal het ga je goed.