vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schouwt de boer.
Lang gestrekte velden
waar ochtendnevel zich
onverstoord te rusten
legt op doorweekt gras
Verzadigde aarde
grondsop boven stuwt
aardwormen verdrinken
in modderig dras
Gelaten stilte
in eenzame vroegte van tijd.
Voor het stadse leven
onwerkelijk vroeg.
Schouwt de boer zijn land
handen door kloven geruwd
Beent moedig door
hanteert in barre uren zijn ploeg.
www.droomster.nl
28-09-2010
Reacties op ‘Schouwt de boer.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!