Samen
Ze zouden samen blijven voor hun hele leven!
Maar zij gaat en verlaat hem voor eeuwig.
En hij blijft hopen, maar ze geeft geen enkel teken...
Zij verlaat hem, zonder reden!
De blik in haar ogen, het zegt genoeg over haar leven.
God die heeft haar bedrogen, maar ze wil niet opgeven.
Ze staat te beven, staat te trillen op haar benen.
Voor zover die het doen, ze is verlamd tot aan haar tenen.
Ze weet het, ze zal afscheid moeten nemen.
Maar zeggen is zo simpel, het doen zorgt voor problemen.
Het vreet aan haar en ze zweet tranen.
Maar hij blijft bij haar, want ze waren hun levenslang samen.
Hij ziet de pijn in haar ogen, en leest de lippen vol gelogen.
Haar leven lang op te klippen.
Ze ziet hem zitten, aan de rand van het bed.
En ze knikt naar hem, hij heeft heel haar leven gered.
Een geliefde, maar die band dat was ongewoon.
Altijd stond hij voor haar klaar, maar nu ligt ze daar zonder hoop.
Enkel nog dromen, maar haar dromen zijn bedrog.
Ze gaat dood en komt niet terug, enkel haar ziel die blijft hier nog.
Reacties op ‘Samen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!