Als ik lach zie ik je rug

stop mezelf in een bal
en rol vlak langs je handen
je pakt me maar je koestert niet
en stuit me tegen wanden

je wilt mijn ogen wel maar
kaatst mijn blikken terug
ik speel met jou dat spel
maar als ik lach zie ik je rug

stapt alleen de wereld in
met handen vol verlangen
je speelt altijd met tegenzin
want niemand kan je vangen

bent zo welkom maar
je hart ontsnapt als ik je raak
ik kan je niet meer knuffelen
omdat je zonder bodem vaart


wil melker
03/10/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl