vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn beschermengel
Aardedonker is de nacht,
sterren fonkelen in al hun pracht.
Plots verschijnt er een bundel van fel licht,
het ontneemt mij mijn zicht.
Prachtig goudkleurig licht zie ik stralen,
alle duisternis weghalen.
Daar sta jij; mijn beschermengel die over mij waakt,
jouw liefde heeft mijn ziel geraakt.
Tintelingen schieten door mijn ziel,
je hebt me opgetild, toen ik viel.
Zachtjes sluit je je vleugels om me heen,
ik voel me niet meer alleen.
Reacties op ‘Mijn beschermengel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!