vorige gedicht
vorige gedicht
Boven, op zolder
Boven,
op zolder,
zit iemand.
Ik.
Ik alleen.
Alleen ik zit daar.
Te denken,
aan wat?
Aan iets wat ik nodig heb.
Iets wat ik niet heb.
Wat nog mist.
In mijn leven.
Bladeren ruisen langs het raam.
Een rat rent voorbij.
Het gaat langs me heen.
Het is dichtbij,
maar ik krijg het niet mee.
Het leeft,
maar het grijpt mij niet.
Ik heb iets nodig.
Misschien iemand.
Nodig.
Het wordt donker.
Waar is het licht?
Waar is het knopje?
Waar is die iemand,
die ik nodig heb?
Een persoon die het licht aandoet.
Die mij begrijpt,
zelfs zonder dat licht.
In alle,
alle denkbare omstandigheden.
Die heb ik nodig.
Waar ben jij?
Reacties op ‘Boven, op zolder’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!