1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Er is altijd wel wat

Ik vind het leven echt helemaal niks aan.
Je hoort elke dag gezeik en moet sterk op je benen staan.

Maar mijn benen worden slapper en ik zak bijna in.
Ik kan het niet lang meer aan want heb echt helemaal geen zin.

Om nog langer zo te leven en altijd hetzelfde aan te horen.
Doe je best op school zodat je later geen gaten hoeft te boren.

Dat je een goeie baan en toekomst hebt later.
En niet zo veel moet drinken want dan krijg je een kater.

Ik wil zelf kunnen beslissen wat ik met m'n leven doe.
Zonder al dat gezeik, dan wordt je ook toch helemaal moe?

Ik weet dat ik het zelf wel heb verpest.
Door maar een jaar op school toen deed ik niet m'n best.

Maar zo denken ze nog steeds terwijl ik het echt wil proberen.
Maar ze blijven maar zeiken dus krijg ik nog minder zin om te leren.

Wil het liefste gewoon opgeven lekker stressvrij.
Dan lekker gaan genieten, dat maakt me blij.

Maar moet ook aan m'n toekomst denken anders verpest ik dat ook weer.
Dus moet er eigenlijk voor zorgen dat ik weer goed leer.

Maarja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
Dan moet ik er echt 100 % voor gaan.

Maar een deel van mij dat wil echt meer.
En dat zorgt er voor dat ik niet meer goed leer.

Wil dat deel kwijt en weer beter maken.
Dus die leraren moeten zich niet bemoeien met mijn zaken.

Laat mij gewoon met rust en laat het mij zelf gewoon proberen.
Moet het zelf toch ook wel een keer kunnen leren.

Dat ik op mijn eigen benen alles aankan.
Want die slappe benen van mij daar hou ik niet zo van.

Moet mijn gedachten veranderen en positiever denken in mijn hoofd.
Zodat ik iedereen kan verrassen en weer in mij geloofd.

Ik ga deze tyfus school mooi laten zien.
Dat ik het wel kan en wel verdien!

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Ik ben vorig jaar blijven zitten in de 2de dus was toen echt van plan om beter m'n best te doen. Maar alle leraren zagen mij nog als de drukste van de klas die het atheneum toch niet haalt. Dus ben nog steeds altijd de lul die al dat gezeik moet aanhoren.

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Boos Doorzetten Leven Moeilijk School Verdriet

Reacties op ‘Er is altijd wel wat’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Er is altijd wel wat