vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onrust
Ik hoopte op een streven
Liefde , passie en veel vuur
Alleen voor je te leven
Tot in ons allerlaatste uur
Ons samen voelen smelten
Gevoelens weer bijeen
Verlangens die nooit verwelken
Hopen , nu nooit meer uiteen
Ik heb het lang verzwegen
Heel diep en heel apart
Je nog iets meer te geven
Nu een plaatsje in mijn hart
De tijd duwt ons naar voor
De liefde vloeit ineen
In gedachten altijd smoor
Jij en ik voor eeuwig één
Ingezonden door
Geplaatst op
04-04-2008
Over dit gedicht
mijn twijfelen
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
TwijfelReacties op ‘Onrust’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!