wat blijft

na jaren van vergeefs verlangen
de onverzadigde honger
de hunkering
naar de sensodyne glimlach
die nooit je ogen bereikte

herinneringen scherp als je gilette
( the best a man can get )
en even pijnlijk bij het uitschuiven
alle vriendschapskusjes
schroeiend van onverschilligheid

je dubbelzinnige grapjes
als je weer dronken was
en ik die maar bijschonk
met een bevroren grijns
schijn kwetst minder dan negeren

het onstuitbaar tikken van de klok