vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
waterkant
laatst zat ik aan de waterkant
ik keek om me heen
en zag ik was niet alleen,
kleine beestjes zaten naast mij in het zand
de kleine beestjes danste in de wind
ze probeerde iets duidelijk te maken
het water aan onze voeten was als laken
kijkend naar de beestjes, ik voelde me net een kind,
het kind in mij was weer even boven
de beestjes gingen slapen
en stiekum begon ik ook te gapen
niemand kan dit gevoel nog van mij beroven
Reacties op ‘waterkant’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!