vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eva, zei was alleen
Zei liep daar alleen en eenzaam.
Alleen starend uit het raam.
Ze was er nooit bij stilgestaan, dat ze voor het wist het was gedaan.
Enige meisje op de wereld gezet,
één iemand die haar grootste verdriet verzet
En iemand, die echt nooit heeft opgelet.
Eva, een naam dat heilig is,
misschien een naam dat ik mis.
Alleen gestorven, alleen bedorven, alleen verborgen...
Reacties op ‘Eva, zei was alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!