vorige gedicht
vorige gedicht
Nu al twijfel?
Waarom moet ik nu al met het
gevoel zitten dat ik het niet meer weet,
of je me nou de waarheid niet durft te zeggen,
of dat je me gewoon als een goede vriend blijft zien.
Maar laat me je nogmaals vertellen,
alleen met andere woorden,
waarom ik bij jou net dat ene beetje,
meer voelde.
Elke keer als je je hoofd weer op
me schouder legde, kreeg ik weer vlinders.
Vlinders die mijn hele leven,
even op zijn kop zetten.
Die vlinders wil ik niet steeds kwijt raken, maar ik kan ze helaas nog niet vast houden.
Maar het hopen jij en ik misschien ooit een wij worden zal ik altijd blijven doen
Reacties op ‘Nu al twijfel?’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!