een meisje
ik zie een meisje
Haar ogen stralen
Maar niet van blijdschap of geluk
Van pijn, van gedachtes die door haar hoofd heen malen
Ze is gegrepen
Gegrepen door intens verdriet
Maar van de mensen om haar heen
Is er bijna niemand die het ziet
Haar houding
Het zegt iets over haar gevoel
Haar ogen stralen iets uit
'Niemand snapt wat ik bedoel'
Bang voor de toekomst en het leven
Bang voor de wereld en de waarheid
Wie kan haar vertellen
Wanneer komt er een einde aan haar strijd ?
Hoe lang zal zij
Dit alles nog kunnen dragen ?
Hoe lang zal ze dit nog trekken ?
Het intense verdriet en de pijnlijke vragen
Elke nieuwe dag
Doet haar veel verdriet en pijn
Vaak vraagt ze zich af
Waarom ze niet zoals anderen kan zijn
Zonder nare gedachtes
En zonder gemis
Niet beseffend
Wat een onbekende missen eigenlijk is
Maar zo'n situatie
Zit er niet in voor haar
De vragen, de pijn, de mensen om haar heen
Het is allemaal zo zwaar
Ondanks het verdriet en de pijn
Probeert en vecht zij elke dag maar weer
Maar hoe lang dit nog gaat lukken weet ze niet
Het leven doet haar zo'n zeer
ze zou wel willen vliegen
Naar de sterren en de maan
Maar een aantal mensen kan zij niet missen
En voor hen wil zij nog wel even bestaan
Reacties op ‘een meisje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!