Was ik maar ....

Was ik maar ….

Ze zien me niet maar ik ben er wel.
Dat is altijd het gespeelde spel.
Ik tel niet mee.
Want met mij gaat het toch wel okay
Nooit denken zij ach ze heeft het moeilijk
Maar vanbinnen ga ik stuk
Ze weten dat ik er ben
Maar het voelt alsof ik ze helemaal niet ken
Mijn gezicht verborgen in mijn handen
Niet koud maar warm van tranen die branden
Kon ik maar anders zijn
Diep begraven heb ik de pijn
Zo zal ik veder blijven gaan
In een wereld waarin niemand me ziet staan
Misschien als ik zo dun was
Of de populairste van de klas
Misschien als ik die kleren droeg
En ik iemand aandacht gaf als diegene het vroeg
Als ik maar was zoals iedereen wil dat ik ben
Dan is mijn identiteit degene waarvan ik weg ren
Ik huil ik lach
Zo ga ik door op naar een nieuwe dag
Door en door tot mijn dood
Maar nooit ben ik degene in nood
Het meisje dat het wel alleen kan
Nooit mensen die haar kunnen breken want ze doorziet elk plan
In de werkelijkheid
Raakt ze zichzelf langzaam kwijt