Kom dan bij mij
Kom dan bij mij,
De dag ging in alle stilte voorbij,
Vroeg mij af, wie geeft er nog om mij,
Denk daar zo over na, en dan komt die stem,
Die zegt, kom bij mij, waar je ook bent.
Plotseling zie ik de zon weer schijnen,
Kwam door die stem die mij kwam verblijden,
Die mij ontwaakte uit mijn dromen,
Die zij, kom dan bij mij, ik maak je weer vrolijk.
Kom dan bij mij, hoor ik steeds,
Het is zo duidelijk, nee dit is geen geest,
Ik weet niet hoe het komt, of zo,
Maar ineens, de Qoraan, viel op in mijn oog.
Zonder het echt goed te beseffen,
Stond ik op, er was niets wat mij belette,
Liep in gedachten naar de Qoraan,
En pakte het, en voelde een traan.
Kom dan bij mij, zegt de stem,
Ik ben het, je kent mij wel,
Je hoeft je niet eenzaam te voelen,
Lees de Qoraan, dan ga je weer bloeien.
Rillingen krijg ik van die warme stem,
Ik roep, o Allah, ik ben bij Jou, ik ken Je wel,
Huilend val ik met mijn Qoraan knielend neer,
Wetend, mijn Allah verlaat ik nimmer meer.
Reacties op ‘Kom dan bij mij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!