vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tranen..
Het doet zeer,
het is gedaan.
Ik weet het niet meer,
ik wil hier vandaan.
Nu sta ik voor het raam,
met een mes in mijn hand.
Iemand roept mijn naam,
ik kijk op en zie; er staat iemand.
Iemand met zijn ogen vol met tranen,
Ik laat het mes vallen en durf niet meer.
Mijn tranen proberen zich een weg te baren,
Dan val ik langzaam neer.
Reacties op ‘Tranen..’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!