Mijn lieve meisje (L)
En meisje het doet zoveel pijn,
iedere keer al ik rondloop in huis,
weet ik dat jij hier nooit meer zal zijn.
Nooit meer die trouwe bruine ogen van je,
nooit meer samen uren lopen,
nooit meer kan ik me in je vacht huilend uitstorten als het even niet meer gaat.
Meisje van me, je was mijn steun en toeverlaat.
En ik voel, dat het leven zonder jou, een diep gat in me ziel achterlaat.
Het was beter voor je dat weet ik,
Maar iedere x denk ik nog aan je, en nog steeds met een snik.
Je was mijn meisje, en dat zul je altijd zijn.
En het zal uiteindelijk allemaal wel goed komen met het verdriet en de pijn.
Jou vergeten zal ik nooit,
Hopelijk zien we mekaar, niet snel maar ooit.
Je zal voor altijd bij me blijven,
In mijn gedachten en in mijn ziel.
Maar ik mis het nu al, dat ik je niet even kan aaien of vastpakken.
Meisje,
het ga je goed,
Kom je af en toe nog even langs als ik je nodig heb?
Meisje je was mijn alles, je hebt dapper gevochten en je bent nu op een betere plek.
Je twee lieve bruine ogen sloten zich voorgoed.. en ik weet dat ik zonder je verder in het leven moet; met de herinneringen in mijn hoofd en een hart vol pijn, dan probeer ik jezelf te overtuigen, dit is het beste, ik mocht niet egoïstisch zijn...
Lieve schat....
Ik mis je zo erg...
Voor altijd in mijn hart lief...(l)
Reacties op ‘Mijn lieve meisje (L)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!