vorige gedicht
vorige gedicht
tranen
elke avond stromen de tranen,
de tranen van verdriet.
maar alleen 's avond kan ik huilen
want ik wil dat niemand het ziet.
niemand weet hoe ik me voel.
niemand snapt wat ik bedoel.
ik probeer het uit te leggen,
alles te zeggen.
maar toch het is zo rot hoe ik me voel.
en niemand snapt wat ik bedoel.
zelfs ik weet het niet.
maar toch heb ik verdriet.
die tranen blijven stromen.
en dan dan wil ik heel snel dromen.
Reacties op ‘tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!