vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Engel
zilveren draden gesponnen uit liefde
die mijn hart ontwarren uit verdriet
en mijn hoofd te ruste dragen
gouden blik tussen jouw wimpers
die mijn tranen drogen als de zon
en mijn leven weer kloppen laat
saffieren pracht die mij doet zoeken
naar de schoonheid van een vrouw
en mijn nare gedachten verlaat
diamanten kracht die mij verleidt
als de hartstocht van een godin
die de nacht voor mij bewaart
gulden ster waar je ook bent
redt mijn ziel uit het isolement
en voedt me met jouw licht
Ingezonden door
Geplaatst op
21-11-2010
Geef uw waardering
Op basis van 18 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Schoonheid VerdrietReacties op ‘Engel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!