Kwijt
Je was er altijd voor me
Als ik problemen had of voor de lol
Ik kon altijd op je rekenen
Niks was voor jou te dol
Ik raakte er zo aan gewend
Dat jij er altijd voor me was
Maar aan het einde van het weekend
Lag er voor me een plas
Bloed, dat was wat daar lag
En midden in het bloed lag jij
De persoon die ik zo graag mag
Bij jou voelde ik me altijd vrij
Maar nu ben je er niet meer
Ik zal me nu alleen moeten redden
Het doet allemaal zo'n zeer
Maar het gaat me lukken, wedden
Onze tijden samen zijn voorbij
Maar de herinnering blijft
Ik weet je blijft altijd aan mijn zij
Jij blijft mijn vlot dat drijft
Toch zal ik je los moeten laten
Het zal heel moeilijk gaan
Ik zal je niet haten
Omdat je bent heengegaan
Je blijft in mijn hart
Ik zal je nooit vergeten
Je wacht vast op me met smart
Ik wil gewoon weer lekker met je keten
Er moet nu maar een einde komen
Ook al zegt mijn gevoel van niet
Er blijven maar woorden stromen
Over hoe ik jou en jij mij ziet
Ik laat je los
Ik laat je gaan
Toch blijf jij mijn ros
Daar herinner ik je even aan
Nog 1 ding wil ik zeggen
Ik zal je missen
Zoals we lekker samen zaten in de heggen
Of gezellig gingen vissen
Ik hou van je
Ik wou je nooit meer kwijt
Maar toch nu mis ik je
Het is nu echt een feit
Reacties op ‘Kwijt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!