vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
dat ene woordje, nee
ik fluister je naam
heel zachtjes
ik zit in het zand
en kijk naar de sterren
ik weet nog precies
toen je nee zei
ik was kapot
jij ging door
ik hield nog van je
ik hou nog van je
ik vraag de vraag die ik niet durfde te vragen
toch vraag ik het een keer
maar eigenlijk is het een domme vraag
het antwoord weet ik eigenlijk al
en dat ene woord
maakt mij helemaal kapot
nee
Reacties op ‘dat ene woordje, nee’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!