vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
301110
Het zweeft door mijn gedachten,
ik wist niet wat ik kon verwachten.
Jij bent zo lief, spontaan en leuk,
door jouw humor lag ik altijd in een deuk.
Het was niet even gemakkelijk al de tijd,
maar bij jou kon in mijn lach en verdriet kwijt.
Film, koken, feesten, kampvuur, varen, het strand sommige wel soms tot midden in de nacht,
al waren wij moe het maaktte on niet uit zeiden wij zacht.
Wij hebben veel dingen samen gedaan,
dat zal in mijn gedachten nooit vergaan.
Reacties op ‘301110’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!