Koning winter

De koning is terug in 't land.
D'herfst heeft 't niet langer in d'hand.
Hij bedekt ons met z'n cape.
Wit zoals alleen hij dat kent.

Heerst hij, een boom van 'n vent,
houdt ons in de greep.
De Koude drukt zijn wil door,
Repressie tot 't vroor.
Bevroren, verkleumd, maar kwaad.
Kwaad, nu woedend, maar in tome.

Tot hij 't land verlaat,
de opstand zal er komen.
Met kachels en vuur,
verdrijven wij de Vorst.
Hij betaalt 't duur,
Permanent uit 't land gestuurd.