vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Redt Mij
Starend naar beneden,
Mijn ogen half dicht.
Ik ben in een donkere wereld,
En zoek naar dat beetje licht.
Mijn schouders zwaar beladen,
Met emoties en verdriet.
Iets of iemand moet mij helpen,
Want verder kom ik niet.
Mijn armen naast mijn lichaam,
Een traan valt de diepte in.
Ik begin mezelf af te vragen,
Wat heeft het nog voor zin.
Een zwarte mist hangt om mij heen,
Niets en niemand in mijn buurt.
Ik hoor geen stemmen of geluiden,
Er is niemand die naar mij gluurt.
Ik zak langzaam door mijn knieën,
En schreeuw tot in de eeuwigheid.
Redt mij uit deze wereld,
Want ik raak mezelf kwijt.
Reacties op ‘Redt Mij’
-
Wat mooi...!! Hou van je..!
Chantie - 02-08-2011 om 00:33