Mooie ster
Hoog aan de hemel, staat een mooie ster.
Ik kan je niet vastpakken, want je bent veels te ver.
Elke avond zal jij daar voor een ieder weer stralen
en kunnen we daar een hoop warmte en liefde uithalen.
Een ster uit duizenden,
veels te vroeg van ons weggenomen.
Als ik mijn ogen sluit,
zie ik je slechts nog in mijn dromen.
De weg die jij als ster hebt moeten doorstaan,
Was heel zwaar en moeilijk,
voor je naar de hemel kon gaan.
Jij hebt gevochten tot je echt niet meer kon
En deze verschrikkelijke ziekte het van jou won.
Dapper en moedig, dat is hoe ik je noemen wil,
Eindeloos gestreden en toen werd het stil..........
Rust maar zacht, je hebt je best gedaan,
Weet dat je nooit uit onze gedachten zult gaan
En wij altijd voor jou kleine meisje klaar zullen staan.
Ingezonden door
Geplaatst op
13-12-2010
Over dit gedicht
voorgedragen op de begrafenis van onze dierbare nicht die met 37 jaar veel te vroeg heen is gegaan, achterlatend een dochter van 3 jaar, lang gestreden maar verloren, voor ons is ze de mooiste ster
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dromen Kanker Overlijden ZiekReacties op ‘Mooie ster’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!