vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eenzaam en alleen
laat me ontwaken uit deze droom.
of zit ik gevangen, de rest van mijn leven?
dobberend in zee, mee met de stroom.
of kan iemand mij nog een sprankje hoop geven?
want mijn leven is niet meer te helen.
het wordt ook nooit meer gemaakt.
ik zal me verder, wel gaan vervelen.
maar ja, dan is mijn leven ook niks meer waart…
Reacties op ‘Eenzaam en alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!