Waarom?
Toen jij in mijn leven kwam, werd alles anders. Ik leerde gevaren kennen, maar tegelijkertijd liet je me zien hoe mooi het leven kan zijn. Dat er niet altijd angst hoeft te zijn. Je werd alles voor mij. Als ik bij jou was, voelde ik me gelukkig. De enige plek waar ik me veilig voelde was in jouw armen. Alleen toen jij er was, kon ik alleen over straat, zonder me bedreigt te voelen. Ik wist dat jij er voor me was, en dat als ik je belde je meteen bij me was. Jij liet me iets voelen wat ik niet kende. Het gevoel dat iemand om me geeft, en dat ik iets waard was. Ik snap niet hoe je dat allemaal kon laten gaan. Hoe je van de 1 op de andere dag niks meer met me te maken wou hebben. Ik voel me verloren, bedrogen en bang. Twijfels, verdriet en angst bezitten mijn lichaam. De twijfel of alles gemeend was, of je wel echt van me hield. Verdriet omdat je me laat gaan, terwijl ik nog zoveel om je geef.
Ingezonden door
Geplaatst op
15-12-2010
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefdesverdriet VerdrietReacties op ‘Waarom?’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!