vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Arm mensenkind
weggezakt tegen
de winkel gevel
op een zwaar
vervuild stuk matras
half verscholen
onder een vieze oude jas.
Jouw ogen verscholen
achter je sluike haar
je handen bedekken je oren
tegen het
neerbuigende commentaar.
Strekt je hand
droevig kijk je me aan
handen vol zweren
nagels stuk gebeten
ik vraag me af hoelang
heb je al niet gegeten.
Arm mensen kind ,
hoe zal het jou vergaan
Ik geef haar geld en draai me
ook van haar vandaan`!
Ingezonden door
Geplaatst op
07-05-2008
Over dit gedicht
ik wens je alle geluk van de wereld
Geef uw waardering
Op basis van 56 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Commentaar WinkelReacties op ‘Arm mensenkind’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!