vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Droom zwart het woederood
er is een korte lijn
de warmte van de zon
dat licht moet leven zijn
het kijkt me aan door bloemen
in het lachen van de mens
de knipoog bij het zoenen
maar als het licht gaat sterven
en het donker wint terrein
zal het duister de macht erven
de posters krijsen hun venijn
ze kiezen voor de mooie kleuren
willen niet nog zwarter zijn
de vloer kraakt pijn
uit talloze gewrichten
de muren vol enge gezichten
ik droom zwart het woederood
blauw en goud gaan mij beschermen
de angst moet sneller dood
wil melker
27/12/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Droom zwart het woederood’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!