1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Vecht niet

Hoe groot de afstand ook mag wezen…
Waar ik ook mag zijn…dit zal nooit genezen…
Mijn liefde zit in elke cel, zenuw, bot en al mijn pezen…
Het kruipt en zit gewoon overal, mijn woorden bewijzen dit nu wel maar tegenover jou heb ik het toen nooit bewezen…

Verandert niets aan het constant gemis…
Vaak was ik een bron van ergernis…
Wat ik als liefde zag heeft nu een totaal andere betekenis…
Toch voel ik jou aan…een onverklaarbare, onbreekbare band of verbintenis…

Mijn hersenen draaien op het maximum aantal toeren…
Toch doet mijn hart niets om mijn hersenen de mond te snoeren…
Hoeft ook niet om mijn gedachten en gevoelens af te voeren…
Laat mijn liefde jou beroeren en ontroeren maar vooral laat ze mij uitvoeren…

Ook al ben en slaap je met iemand anders samen…
Hard en pijnlijk dat wel…maar je kan dat niet als liefde benamen…
Met je hoofd en hart ben je bij mij en zeker verbonden…dat kan jij enkel maar beamen..
Kan je nu niet gewoon je hoofd en hart gehoorzamen…

Waarom je ertegen verzetten, is zoals vechten tegen een windmolen…
Terug een masker opgezet en je daarachter verscholen…
Liever liegen tegen jezelf dan toe te geven dat ik de enige ben die je hart kan ooit heeft gestolen…
Zal doen wat ik moet doen en hoop dat jij dat ook doet maar geduld is hier wel aanbevolen…

Hoe moeilijker je het krijgt hoe meer afstand je gaat nemen…
Elkaars stem horen is hard en moeilijk en een reden te meer - voor jou - om niets meer te gaan ondernemen…
Snap niet dat je daartegen vecht terwijl je niets liever wilt dan mij horen, zien en vastnemen…
Elkaar zien, dat geeft telkens opnieuw vonken, vuur, vlinders,..zal altijd zo zijn en blijven, laat ons de problemen wegwerken dan kunnen we de draad terug definitief opnemen…

Ben de enige die je kan doen vliegen en zweven…
Van passie, liefde en geluk kan doen beven…
Ik blijf erbij wij zijn voor elkaar bestemd, is ons lot…ons leven…
Moet je alleen nog maar eens zien…al is het maar voor even…

Ik dring niet aan, laat je ook niet gaan…
Laat jou en de liefde wel begaan, tot we oog in oog staan…
Neem het maar van mij aan want het is toch onmogelijk om elkaar te weerstaan…

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

Over dit gedicht

Persoonlijk

Geef uw waardering

Op basis van 18 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Liefde Persoonlijk

Reacties op ‘Vecht niet’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Vecht niet