vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Whiskey , onze hond
Buiten sneeuw , je vond het geweldig.
Als ik je dan ook zag ,
Kreeg ik meteen een lach.
Samen naar het bos ,
En snuffelen aan het mos.
Zo lekker wit ,
En zo trouwvol...
Tot op die avond .. dat mama je ging uitlaten.
Je viel er bij neer ... en alles liep eruit.
Einde dacht mijn mama..
Ze tilde haar op .. en nam haar mee naar huis , terwijl ze plotseling weer begon te ademen.
Ik & heel mijn famillie waren ongerust ,
Op donderdag 19 januari 2010 , gingen we naar de dierenarts die besloot om haar te laten in slapen ..
Met heel veel verdriet hebben we haar verlaten.
Door : Robin 'B.
Ingezonden door
Geplaatst op
30-12-2010
Geef uw waardering
Op basis van 20 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
WhiskeyReacties op ‘Whiskey , onze hond’
-
ooh zo erg ik begin er bijna van te wenen mijn hondje is ook dood en ik ben super verdrietig !!
Caroline de Vries - 05-02-2011 om 16:29