Het decor van je lijf

de middag reed mee
in vallende sneeuw
je stem in het wegdek
vertelde uren van sturen
je lach bracht me thuis

je sms-te plezier
schreef files naar hier
ik wilde je horen maar
het geluid ging verloren
in verlangen naar jou

je proefde de sfeer
smaakte het spel met
het rood van je lippen
danste tussen de blikken
het decor voor je lijf

de sporen staan haaks
op de weg die we gingen
handen en kussen voorbij
geen afscheid van jou mijn
woorden etsen van binnen